ေမာင္ေခၚရာေနာက္
မယ္ လိုက္ခဲ႔မယ္
ခေရာင္းေတာပဲ ျဖစ္ပါေစ---
ေရျပာျပာမွာ ေဗဒါေတြ႔သလို
အမွိဳက္ေတြလည္းေတြ႔မွာပဲ
လွိဳင္းေတြခုန္ပြက္
သြက္တဲ႔ခါလည္း သြက္ မွာေပါ႔
လိုက္ခဲ႔မယ္ကြယ္
ဒီေရအဆင္း မိုးမလင္းခင္
ခ်စ္ျခင္းကဗ်ာ သီဖြဲ႔ကာ ရယ္
သစၥာ ျပဳ လ်က္
ပါရမီျဖည္႔ဘက္ လုပ္လိုတယ္။
လာဖတ္ပါတယ္
ReplyDeleteခေရာင္းေတာကုိ လုိက္မယ့္သူအတြက္
ReplyDeleteအခက္အခဲနိမိတ္ပုံေတြဟာ ဒီေရေတာထဲကအရာေတြျဖစ္ေနသလုိ ခံစားမိပါတယ္။
“ေရျပာျပာမွာ ေဗဒါေတြ႔သလို
အမွိဳက္ေတြလည္းေတြ႔မွာပဲ” ….. ဆိုေတာ့ ေဗဒါကုိ အမႈိက္နဲ႔ ခုိင္းႏွဳိင္းထားတဲ့ သေဘာလုိယူဆမိပါတယ္။
ကဗ်ာဦးရဲ့ အႏုပညာကုိယ္ခံအားကုိ ယုံၾကည္စြာ လမ္ေပၚကလူတစ္ေယာက္ ေရွာက္ေျပာသြားတာပါ။
မေနာ္(မေနာ္ဟရီ) ေျပာတာေလးမွတ္မိေနတယ္…
ပါရမီဆုိတာ ကုိယ့္ကုိယ္ကိုျဖည့္ရတာတဲ့။ သူမ်ားကုိ ျဖည့္ေပးလုိ႔မရဘူးတဲ့။
ႏူးညံ႔လွပတဲ႔ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲဗ်ာ.
ReplyDeleteကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ျဖစ္လာဖုိ႔ မလြယ္ဘူးဆုိတာကုိ ကဗ်ာေရးသူအခ်င္းခ်င္းပဲ သိရွိနားလည္ႏုိင္သလုိ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ရဲ႔ ေကာင္းျခင္းမေကာင္းျခင္းကုိလည္း ေလာဂ်စ္ေတြ၊ အက်ိဳးအေၾကာင္းေတြနဲ႔ အကဲျဖတ္လုိ႔မရ၊ ကဗ်ာဖတ္တဲ႔ ႏွလုံးသားနဲ႔ပဲ မွတ္ေက်ာက္တင္လုိ႔ရပါတယ္.
ဒုံးးးးးးးး
လန္႔မသြားနဲ႔...
မွတ္ေက်ာက္တင္တဲ႔အသံေလ...
:)
Y.
ကဗ်ာက...
ReplyDeleteနီရဲေနတာပဲ
တစ္ေထာင့္တစ္ညပံုၿပင္
ReplyDeleteေၿပာလို႔မဆံုး ငိုလို႔မဆံုး
ရင္ခုန္သံက တစ္ဒုန္းဒုန္းနဲ႔
ၿဖတ္သြားၿဖတ္လာသတိထားမိလိုက္တယ္
ေမာင့္အခ်စ္ၿမွားစူး
ရူးရင္ေတာင္ မခြဲဘူး
စကားလံုးေတြကေၿပာတယ္
ေဗဒါပဲေတြ႔ေတြ႔ အမွဳိက္ပဲေတြ႔ေတြ႔
ဧရာ၀တီကေတာ့ စီးေနမွာပဲတဲ့
ၿဖတ္သြားၿဖတ္လာပါပဲ
ကုိယ့္ကိုယ္ကိုၿပန္ရွာေနရတယ္
စားပြဲေပၚမွာလား အံဆြဲထဲမွာလား
နံရံက အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ
ႏြမ္းလ်တဲ့သူရဲ့ရင္ခြင္
တသသနဲ႔တေၿမ့ေၿမ့လြမ္းေနတုန္းပဲ...။ ။
အမရႊင္လန္းခ်မ္းေၿမ့ပါေစ
သက္ထြန္းညိမ္း
မကဗ်ာဦး ေရးေသာ ပါရမီျဖည့္ဘက္ ကဗ်ာေလးကို
ReplyDeleteအလြန္ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ပါသည္။ း)
ကဗ်ာဦး ေရးဖြဲ႔ ခံစားထားေသာ ပါရမီ ျဖည့္ဖက္အား အထူးႏွစ္သက္စြာ ဖတ္႐ႈ
ReplyDeleteခံစားသြားပါေၾကာင္း ပါဗ်ာ....
တကယ္ကုိ ေကာင္းမြန္တဲ့စာေလးပါ။ တုိတုိေလးနဲ႕ ထိမိပါတယ္။ အျမဲလာလည္ဖုိ႕ ၾကိဳးစားပါ့မယ္။ လင့္ထားခြင့္ေပးပါ။
ReplyDeleteေလးစားလ်က္
ေတာင္ေပၚသား
ကဗ်ာဦးရဲ႕ပါရမီၿဖည္႕ဖက္
ReplyDeleteေလးကုိေမွ်ာ္မွန္းၿပီးခံစားသြားလိုက္တယ္ေနာ္......
သာယာႏူးညံ့တဲ့ ခ်စ္စရာ ကဗ်ာ တစ္ပုဒ္ပါ။ လင့္ခ္ေပးထားလို႔ေက်းဇူး။ ျပန္လင့္ခ့္လိုက္ပါတယ္။
ReplyDeleteအား....
ReplyDeleteတကယ္လိုတယ္ ပါရမီျဖည့္ဘက္ဆိုတာ။
ဘုရားရွင္ေသာ္မွ ပါရမီျဖည့္ဘက္ဆိုတာရွိတယ္။
ပါရမီရွင္ေရာ ပရမီျဖည္ဘက္ မစိုးေရာ မညိႈးရႊင္ေပ်ာ္ ခ်မ္းေျမ့ပါေစေသာ္၀္..။
အမေရးတာ.. ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာေလး..
ReplyDeleteအမကိုလည္း ကဗ်ာေလးတစ္ခု လက္ေဆာင္ေပးခဲ့မယ္..
ေတာထြက္ခါနီး.. ဘုရားေလာင္း..
အေနာ္မာ ကမ္းမွာေတာ့
ယေသာ္ဓရာလြမ္းက်န္ခဲ့မယ္။
ၿပန္လွည္႔ကာ အသြားမဖ်က္ပါရေစနဲ႔
က႑က ဖြားဖက္ေတာ္ရယ္…..။
ခ်စ္တာသိေပမဲ့
သစၥာရွိရာ လမ္းေပမုိ႔
ေမ့စတမ္းကြယ္ တာရွည္ၾကည္႔..
ပါရမီၿဖည္႔က်န္ပါကြယ္…..
သံသရာနယ္က ရုန္းလုိ႔အထြက္။
ၾကာခ်ည္လွပ္ လြမ္းတုန္းမွာပဲ
ယာယီဇာတ္ တစ္ခန္းဆုံးၿပီေပါ့
ပန္းကုံးနယ္ သစၥာဆင္ဖုိ႔ ခရီးသြားမွာမုိ႔
စည္းၿခားက်န္….ေမွ်ာ္….ေမွ်ာ္ကာနဲ႔
ယေသာ္ဓရာ တစ္သက္လြမ္းေစမဲ့..
အေနာ္မာ တစ္ဖက္ကမ္းကုိ..
က႑ကရယ္
လွမ္းေတာ့ သြက္သြက္………။
ေအာ္.. ပါရမီျဖည့္ဖက္ ပီသလိုက္ပါဘိ.. ယေသာ္ဓရာရယ္..
ယေသာ္ဓရာလိုမ်ိဳး ပါရမီျဖည့္ဘက္ေကာင္းေလး ျဖစ္ပါေစဗ်ာ..
ပါရမီျဖည့္ဖက္တဲ့ ကဗ်ာေလးက အားမန္ေတြ အခ်စ္ စိတ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနတယ္ေနာ္။
ReplyDeleteေမာင္.....
ReplyDeleteေမလည္း ဒီကဗ်ာေလးထဲကအတိုင္းဘဲတဲ႔
ေျပာလိုက္တဲ႔ ခ်စ္ဇနီးစကား
ထပ္ဆင္႔ကား ၾကားလိုက္ခ်င္ပါရဲ႔.......
ေမကဗ်ာဦးရယ္...
ကၽြန္ေတာ္ဇနီးအတြက္....
ေနာက္တစ္ပုဒ္ေလာက္...
သီကံုးပါဦးလားဗ်ာ.
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္
မကဗ်ာဦးလား ... ဟီးဟီး ကၽြန္ေတာ္က ကိုကဗ်ာဦး ထင္ေနတာဗ် ... ေတာင္းပန္ပါတယ္ဗ်ာ ... သူမ်ားေရးထားတဲ့ ေကာမန္႕ေတြ လိုက္ဖတ္ၿပီးေတာ့မွ မကဗ်ာဦးမွန္း သိတာ .. ေစာတီးေစာတီး ... ဘေလာ့မွာေတာင္ ကိုကဗ်ာဦးဆိုၿပီး လုပ္ထားတာ ျပန္ Edit ဦးမွ ... ဒီ ပါရမီ ျဖည့္ဘက္ကဗ်ာေလးကို အရမ္း သေဘာက်တယ္ ေခါင္းစဥ္နဲ႕ စာသားေလးေတြ ထင္ဟပ္တယ္ဗ်ာ .. အားေပးေနပါတယ္။
ReplyDeleteကဗ်ာေလး ေကာင္းတယ္။
ReplyDeleteး)